Via de Icefields Parkway komen we in Jasper National Park. We hebben gereserveerd op de campground Pocahontas in het noorden van het park. Het is de meest noordelijke plek van onze wereldreis. Het blijft ook lang licht, pas na 23:00 uur wordt het echt donker. Opvallend is dat er in Jasper minder mensen en meer dieren zijn in vergelijking met Banff, dat vlakbij de grote stad Calgary ligt. Direct als we richting onze kampeerplek rijden staan twee caribou’s met prachtige geweien ons aan te kijken.
‘Hee, een beer!’
Naast de caribou zien we tegen de bergwand geplakt ook de geit met de krulhorens. Het is duidelijk nog geen hoogseizoen in Jasper. Ook op de campground is het rustig, vooral buiten het weekend. Als ook nog eens het dichtbijzijnde toiletblok wordt gesloten ivm renovatie staan we met onze tent eenzaam in een stil gedeelte van de campground. Hannah moet ’s ochtends vroeg plassen en samen met Diana lopen ze in pyama slaperig richting het andere eind van de campground. Plotseling roept Hannah ‘Hee, een beer!’. Nu roept ze dat wel vaker, want in het plaatsje Jasper staat zo’n beetje bij elke winkel een (niet-echte) beer je welkom te zwaaien. Maar nu lopen ze in het bos, ver weg van welke winkel dan ook, dus Diana is gelijk klaar wakker. Ze ziet inderdaad op het pad richting het andere toilet een zwarte beer (beetje bruin van kleur) rustig wat besjes eten. Om geen kindje aan zijn ontbijt toe te voegen maken Diana en Hannah voorzichtig rechtsomkeert en kiezen een veilige plek in het bos als toilet. Zo dicht bij de tent hebben we nog geen beer gezien en we slapen die nacht slecht met alle bosgeluiden die we horen.
Bij het ontbreken van douches in de afgelopen twee weken is het een verademing dat er op 15 km van de campground Hot Springs zijn te vinden waar je heerlijk in kunt zwemmen en relaxen. Op weg hier naar toe staat er een beer in de berm rustig te eten. We komen heel dichtbij en kunnen rustig filmen, ons veilig voelend in de auto.
Jasper Skytram
Een spectaculair uitstapje dat we maken is de Jasper Skytram. Met deze kabelbaan stijgen we meer dan 1000 meter tot boven de 2000 meter. Van hier uit beklimmen we de top van Whistlers Mountain. Het is bewolkt weer, maar gelukkig hebben we wel voldoende uitzicht van het bovenstation en ook vanaf de top. Duco raakt steeds meer gewend aan de draagzak en valt nu ook regelmatig in slaap als het hem allemaal wat te lang duurt.
Het is een alpine tocht naar de top in rotsachtig terrein, waarbij ook nog sneeuwvelden moeten worden overgestoken. Bekijk de route en meer foto’s. Hannah loopt het hele stuk zelf omhoog en is trots als ze de top heeft bereikt. Ondanks het mindere weer hebben we goed uitzicht op de met sneeuw bedekte bergen om ons heen.
Verrassend mooie ‘hikes’ en ‘rides’
Er is nog veel meer te zien in Jasper. Dicht bij de campground maken we een verrassend mooie hike bij een oude mijn. Bekijk de route en meer foto’s. Hassan loopt nog een stukje hard en blijft daarbij op de weg om de kans te verkleinen om een beer tegen te komen. Bekijk zijn hardlooproute en foto’s. Hardlopen is een gevaarlijke sport in dit gebied. Hannah heeft inmiddels goed geleerd wat je niet moet doen als je een beer tegen komt: rennen.
Fietsen dan maar? Zo mogelijk nog gevaarlijker, omdat je weinig geluid maakt. Hassan neemt voorzorgsmaatregelen met een berenbel en berenspray op de mountainbike als hij het meest uitdagende mountainbikeparcours kiest van Jasper National Park. Bekijk zijn mountainbikeroute en foto’s. We bezoeken ook een van de mooiste meren van het park, Maligne Lake, en doen een wandeling in de buurt (bekijk de wandelroute en meer foto’s).
De laatste dag regent het flink en bezoeken we de bibliotheek van Jasper. De kinderen kunnen heerlijk spelen in de kinderhoek. Al met al hebben we een prachtige week gehad in Jasper National Park. Onze volgende bestemming is een Pronvincial Park: Wells Gray.

































